Među brojnim crkvama u Srbiji koje su posvećene Svetoj Petki, koju danas slave pravoslavni vernici, nalazi se i manastir sa njenim imenom u selu Izvor kod Paraćina, a nadomak ove svetinje smešten je Dom za decu ometenu u razvoju, gde monahinje brinu o svojim štićenicima, sa mnogo ljubavi i pažnje.
“Od prvih dana postojao je uzajamni prisni odnos između monahinja i štićenica, radosno-tužni odnos jednostavne, najiskrenije ljubavi. Imajući zajedničku pokroviteljku i zaštitnicu Svetu Petku, mnogo puta u iskušenjima i nevoljama uverivši se da se Svetiteljka nalazi na čelu ovog Doma i da o njemu neprestano brine. I monahinje i štićenice osećaju, često ljudima neobjašnjivu, radost što su baš tu, zajedno, pružajući jedne drugima bezrezervnu ljubav, brigu i duhovnu utehu”, navodi se na sajtu manastira Sveta Petka Izvorska u Izvoru.
NAJČITANIJA VIJEST:
ĐEDOVIĆ RASPALIO PALJBU PO SEKI ALEKSIĆ ZBOG CECE: Spomenuo KUĆNU POMOĆNICU “Narikačo sa IBARSKE”
Manastir Sveta Petka Izvorska na reci Grzi nastao je pre 1398. godine kada je čitav ovaj deo Pomoravlja bio centar monaškog isposničkog života. Postoji više priča o tome kako je manastir nastao.
Prema jednom izvoru, manastir Sveta Petka je iz 13. veka i zadužbina je kralja Milutina, podignut je između 1271 – 1321. godine. Prema drugom predanju, u pitanju je zadužbina Stefana Musića, sestrića kneza Lazara, koji je verovatno izgradio kada je posle Kosovske bitke njegov brat od ujaka despot Stefan Lazarević gradio manastir Manasiju.
Prema trećem izvoru, manastir je nastao za vreme vladavine knjeginje Milice, odmah nakon Kosovskog boja. Kada je putovala u Carigrad kod svog zeta sultana Bajazita, da bi opravdala sina od kleveta, molila ga je da joj da i mošti Prepodobne Paraskeve, da ih iz Vidina prenese u Srbiju. Po dolasku u svoju zemlju mošti Svete Petke počivale su u selu Izvor, na putu do Ljubostinje, tadašnje zadužbine knjeginje Milice.
U manastiru Svete Petke Izvorske nalaze se čestica Časnog krsta i čestica moštiju Prepodobne matere Paraskeve.
“Sestre su prale veš, ložile peć celu noć”
Kada je igumanija Jerfimija došla u manastir Svete Petke u Izvoru 1942. godine, Komesarijat za izbeglice dodelio je manastiru tridesetoro izbegličke dece na čuvanje, koja su boravila u tom zdanju sve do 1945. godine. O deci su brinule monahinje, a nakon rata igumanija Jefimija odlučila je da u dom prihvati decu ometenu u razvoju, na trajnu negu i čuvanje.
Prvih 20 godina dom je bio smešten pri manastirskom konaku. Sestre su slate u bolnicu na medicinske kurseve, a u dom su dolazili lekari kako bi naučili mohaninje da ukažu osnovnu medicinsku pomoć deci.
Brigu o štićenicama vodile su monahinje, od kojih su po četiri stalno bile dežurne. “To su bile najteže godine. Vešernice nije bilo, sestre su ručno prale veš, a često su po celu noć ložile peć, da bi što više veša osušile. Sobe za smeštaj bolesnica su bile pretesne. Ali ipak je vladala besprekorna čistoća. Polagala se velika pažnja o fizičkoj nezi dece, o njihovom zdravstvenom stanju, kao i o vaspitačkom radu sa pojedinim devojčicama lakše ometenim u razvoju, koje su od monahinja učile neke lakše kućne poslove…”.
Godine 2006. obeleženo je 40 godina od osnivanja Doma u novoj zgradi odnosno 60 godina od osnivanja prvog Doma pri manastiru.
“Vi kada vidite sestre, vidite u njima blagost, vidite lepotu, divotu, kao da su to njihova deca”
Štićenice doma uključuju se u bogoslužbeni život manastira, u zavisnosti od svog zdravstvenog stanja, a pojedine znaju bogoslužbene pesme i na Svetoj liturgiju primaju pričešće. One koje nisu u stanju da budu na liturgiju, pričešćuju se u samom domu.
NAJČITANIJA VIJEST:
Ispovijest harmonikaša: Ostavio sam ženu zbog Snežane Đurišić
Peiča o Domu za nezbrinutu decu ometenu o razvoju jeste priča o istinskoj humanosti i ljubavi, ali pojedine priče imaju i ovakvu pozadinu: “Dešavalo se da roditelji donesu decu u Dom, i više se za njih ne interesuju”, navodi se na sajtu manastira.
Ima srećom i drugačijih priča pa porodica posećuje štićenice Doma, gde su žene sa posebnim potrebama stekle istinski dom.
Kola srpskih sestara iz zemlje i regiona pružilo je ranije ove godine pomoć ovom Domu, gde se sada nalazi 80 štićenica.
“Vi kada vidite te sestre dole, vi vidite u njima blagost, vidite lepotu, divotu, kao da su to njihova deca. E, to je ono bogatstvo koje ću ja poneti iz ovog doma“, rekal je za RTS Mira Stanković Ćirković, predsednica Sabora Kola srpskih sestara.
zena.blic.rs
