Mali raj na zemlji

Ulcinj je nešto nalik na mali raj na zemlji, vanvremenski isklesan u vijekovima krvavih borbi, prkosa, ponosa i ljubavi svih onih koji su ovo mjesto posjetili bar jednom u životu.

Kao što su mnoge države, mjesta ili gradovi prepoznatljivi po historijskim događajima, slavnim ličnostima, po bajkama ili pričama, tako se i za Ulcinj i Ulcinjane vežu razne, ali najčešće gusarske priče.

Kroz istoriju, Ulcinj je dugo vijekova bio poznato gusarsko gnijezdo. Grad su, počevši od 14. vijeka, počeli da naseljavaju gusari iz Malte, Tunisa i Alžira. Obalni dio, od današnjeg Ulcinja pa sve do Kotora, bio je gusarsko utočište. Gusari su, posebno tokom 17. i 18. vijeka, predstavljali strah i trepet na moru. Gusarske bande toliko su bile ojačale da su iz dana u dan napadale razne trgovačke brodove koji su plovili pod raznim zastavama, pljačkali ih i hitro uplovljavali u svoje zaklone, koje su pravili duž čitave ulcinjske obale.

Stari grad čine uske i živopisne ulice koje okružuju vijekovima stare građevine s elementima baroknog i renesansnog stila. Kula i dvori Balšića, palata Venecija, pijaca robova, kao i mnogi sakralni objekti, samo su dio onoga što ovdje vrijedi obići.

Prema vjerovanju, i slavni pisac Migel de Servantes je bio zarobljen u Starom gradu i tu je našao inspiraciju za svoje čuveno djelo "Don Kihot".

Trg robova: Ispredcrkve-džamije u Starom gradu nalazi se mali trg, nekada Trg robova. Ograđen je voltovima, jer je od sredine 17. vijeka Ulcinj postao značajna pijaca robova koje su zarobljavali ulcinjski gusari.

Većina robova bila je iz Italije i iz Dalmacije. Ulcinjani su robove držali isključivo zatočene i nisu se njima koristili kao radnom snagom, već da bi dobili otkup od srodnika, prijatelja ili zemljaka uhvaćenih ljudi. Familijama ili njihovim opštinama bi javili da se oni tu nalaze, a kada bi porodica, rođaci ili neko drugi odlučili da ih otkupe, ta bi se trgovina obavila na neutralnom terenu, obično u Dubrovniku.

Kula Balšića: Na gornjem, najvišem platou uzdiže se Citadela s moćnom kulom, koja dominira ne samo Starim gradom, već čitavom okolinom. Tradicija je pripisuje posljednjim Balšićima, moćnoj porodici iz okoline Skadra, čija je prijestonica Ulcinj bio krajem 14. i početkom 15. vijeka. Osmanlije su preuredile i podigle treći sprat Kule Balšića i kuglasti svod u prizemlju.

Sa tri strane ove prelijepe građevine se gleda na more. Ona nesumnjivo predstavlja jedan od najreprezentativnijih objekata srednjovjekovnog graditeljstva u Crnoj Gori.

Sada uglavnom služi kao galerija ili prostor gdje se održavaju pjesničke večeri.

Velika plaža: Najpoznatija od svih plaža na ulcinjskoj rivijeri je kilometrima duga i prekrivena sitnim pijeskom. Boravak na njoj je poseban doživljaj tokom cijelog dana, a mnogi je danas nazivaju i pravim čudom prirode.

Kilometri duge pjeskovite plaže, koja se poput vješto iscrtane slikarske linije spaja s kristalno čistim morem, su raj za posjetioce.

Ada Bojana: Nezamislivo je govoriti o ovom gradu, a ne spomenuti Adu Bojanu, koju mnogi nazivaju i pravim čudom prirode. Dvije strane ovog ostrva okružuje voda rijeke Bojane, a treću more. Prema legendi, presudan momenat za nastanak Ade desio se 1858. godine kada je potonuo brod "Merito".

Brodske olupine su zadržavale riječne sedimente i vremenom spojile dva manja ostrva, stvarajući tako ostrvo Adu.

Ada Bojana prepoznaje se i po nudističkom naselju i plaži, a rijeka izvire iz Skadarskog jezera. Duga je 44 kilometra, a po količini vode koju unosi u more, treća na Mediteranu, poslije Nila i rijeke Po, u Italiji.

Ona je prirodni rezervat biljnog i životinjskog svijeta. Strani i domaći eksperti registrovali su u delti te rijeke čak 143 vrste i podvrste riba.

Zbog svoje dvojnosti rijeka Bojana je pravo čudo prirode. Naime, dno korita rijeke je, prije njenog uliva u more, na dva metra ispod nivoa mora, ponegdje i do pet metara ispod nivoa mora.

(Nezavisne.com)